Ένα πλατύ και μαχητικό πολιτικό άνοιγμα είναι σε εξέλιξη από την περασμένη Παρασκευή, οπότε και άρχισαν να φτάνουν στις Οργανώσεις του ΚΚΕ σε όλη τη χώρα τα φύλλα του «Ριζοσπάστη του Σαββατοκύριακου» με το πρώτο κείμενο των θέσεων της ΚΕ για το 21ο συνέδριο του κόμματος, σηματοδοτώντας την έναρξη της προσυνεδριακής διαδικασίας. Το σύνθημα του 21ου Συνεδρίου του ΚΚΕ είναι «Δυνατό ΚΚΕ. Νους – καρδιά – οργανωτής της εργατικής – λαϊκής πάλης για το Σοσιαλισμό».
Ήδη έχουν διακινηθεί περισσότερα από 65.000 φύλλα του «Ρ» με το πρώτο κείμενο των Θέσεων σε όλη τη χώρα, με τις Οργανώσεις του Κόμματος και της ΚΝΕ να έχουν ριχτεί από την πρώτη στιγμή με ενθουσιασμό στη μάχη της διάδοσης των Θέσεων. Το πρώτο κείμενο των Θέσεων που κυκλοφορεί έχει τίτλο «Το Κόμμα ως καθοδηγητής του επαναστατικού εργατικού κινήματος, της κοινωνικής συμμαχίας στην πάλη για τον Σοσιαλισμό – Κομμουνισμό. Ο απολογισμός και τα συμπεράσματα από τη δράση της ΚΕ και όλου του Κόμματος από το 20ό στο 21ο Συνέδριο».
Με ορμή από την αισιόδοξη ανταπόκριση, οι Οργανώσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ σχεδιάζουν τη συνέχεια αυτού του πολιτικού ανοίγματος, αυτής της μεγάλης πανεξόρμησης, καθώς με τον «Ριζοσπάστη του Σαββατοκύριακου» που κυκλοφορεί 6 – 7 Φλεβάρη, δίνεται στη δημοσιότητα το δεύτερο κείμενο των Θέσεων της ΚΕ με θέμα «Η σημερινή διεθνής πραγματικότητα. Το πολιτικό – στρατιωτικό πλαίσιο του σύγχρονου κόσμου. Η κατάσταση στο Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα και η δράση του ΚΚΕ. Οι εκτιμήσεις του ΚΚΕ για τις εξελίξεις στην εγχώρια οικονομία και στο αστικό πολιτικό σύστημα».
Οι επεξεργασίες και οι εκτιμήσεις της ΚΕ του ΚΚΕ σχετικά με τις οικονομικές και πολιτικές εξελίξεις διεθνώς, αλλά και στη χώρα μας, αποτελούν ένα όπλο στα χέρια κάθε κομμουνιστή, κάθε φίλου του Κόμματος, για να ανοίξει σε βάθος μια συζήτηση για το τι συμβαίνει σήμερα, γιατί συμβαίνει, ποιες είναι οι αιτίες και ποιες οι συνέπειες, για να φωτιστεί ακόμα καλύτερα ότι όσο η οικονομία οργανώνεται με κριτήριο το καπιταλιστικό κέρδος, όσο η εξουσία παραμένει στα χέρια της αστικής τάξης, τόσο θα χειροτερεύει η θέση των εργαζομένων. Ότι όλες αυτές οι εξελίξεις αναδεικνύουν περίτρανα την ανάγκη του Σοσιαλισμού – Κομμουνισμού, της οργάνωσης της οικονομίας με κριτήριο την ολόπλευρη ικανοποίηση των εργατικών – λαϊκών αναγκών.
Στο δεύτερο κείμενο των Θέσεων εξετάζεται η σημερινή πραγματικότητα διεθνώς. Σκιαγραφείται η εκδήλωση της νέας διεθνούς οικονομικής κρίσης και αναδεικνύονται οι αιτίες της, η ανισόμετρη εκδήλωση της κρίσης και των συνεπειών της και η όξυνση των αντιθέσεων. Ιδιαίτερα, εξετάζεται η εκδήλωση της κρίσης στην Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς και η αστική διαχείριση της νέας κρίσης, τα μείγματα που ακολουθούνται από τα επιτελεία ισχυρών καπιταλιστικών κρατών σε διεθνές επίπεδο, που δεν μπορούν να ματαιώσουν τις νομοτέλειες της καπιταλιστικής παραγωγής και τις αντιθέσεις ανάμεσα στον κοινωνικό χαρακτήρα της παραγωγής και στην ατομική, καπιταλιστική ιδιοποίηση των αποτελεσμάτων της. Εξηγούνται οι αιτίες της κρίσης και τα αδιέξοδα των προτάσεων της αστικής διαχείρισης, είτε κεϊνσιανής είτε νεοφιλελεύθερης. «Ξηλώνονται» τα επιχειρήματα αστικών και οπορτουνιστικών δυνάμεων περί «κορονο-κρίσης», που δρουν παραλυτικά στην εργατική – λαϊκή πάλη, δίνοντας «χρόνο» στην εργοδοσία και την κυβέρνηση για να ξεδιπλώνουν την επίθεσή τους, με πρόσχημα την πανδημία και απαντιούνται κάλπικες προσδοκίες για την «κεϊνσιανή διαχείριση», για την «πράσινη ανάπτυξη» και την «ψηφιακή οικονομία». Αναδεικνύεται ότι οι κρίσεις φέρνουν στην επιφάνεια τα ξεπερασμένα όρια του καπιταλισμού.
Παράλληλα, περιγράφεται το διεθνές πολιτικό στρατιωτικό πλαίσιο του σύγχρονου κόσμου, οι σφοδροί ανταγωνισμοί και η ενδοϊμπεριαλιστική διαπάλη, που διεξάγεται με οικονομικά και πολιτικά – διπλωματικά μέσα, εκφράζεται σε «τοπικούς πολέμους» ενώ μεγαλώνει ο κίνδυνος ενός ευρύτερου ιμπεριαλιστικού πολέμου. Οι ανταγωνισμοί ανάμεσα σε ΗΠΑ – Κίνα, η στρατηγική του ΝΑΤΟ καθώς και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι αναδιατάξεις που καταγράφονται σε μια σειρά ιμπεριαλιστικές συμμαχίες και συμφωνίες, αλλά και οι αλλαγές σε αμυντικά δόγματα σε μια σειρά καπιταλιστικές χώρες. Στο πλαίσιο αυτό, εξετάζεται η συμμετοχή της αστικής τάξης της Ελλάδας στους ανταγωνισμούς, στο πλαίσιο της στρατηγικής επιλογής της γεωπολιτικής αναβάθμισης της χώρας στην ευρύτερη περιοχή, καθώς και οι ελληνοτουρκικές σχέσεις και το Κυπριακό.
Ξεχωριστή θέση έχει η εξέταση της κατάστασης στο Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα, ζητήματα ιδεολογικής και πολιτικής διαπάλης που αναδεικνύονται, η δράση του Κόμματος και πρωτοβουλίες, δράσεις στις οποίες συμμετέχει.
Ακόμα, καταγράφονται οι εξελίξεις στην ελληνική οικονομία, οι επιπτώσεις στους διάφορους κλάδους από την παρούσα κρίση καθώς και οι προσαρμογές της αστικής διαχείρισης. Η ιδιαίτερη συγκυρία, σε συνθήκες πανδημίας και lockdown, η κυβερνητική πολιτική διαχείρισης της κρίσης και η στρατηγική έντασης της εκμετάλλευσης των εργαζομένων. Καταγράφονται οι εξελίξεις στο αστικό πολιτικό σύστημα της χώρας την τελευταία τετραετία, η στρατηγική σύμπτωση των βασικών δυνάμεων του αστικού πολιτικού συστήματος και γίνεται αναλυτική εκτίμηση των πολιτικών των αστικών κομμάτων και των διεργασιών στους διάφορους χώρους. Επισημαίνονται τα μέτρα που παίρνει η αστική τάξη για τη σταθεροποίηση του συστήματος, με την προσπάθεια ενσωμάτωσης του όποιου ριζοσπαστισμού, καθώς και με την ένταση της καταστολής και του αυταρχισμού.
Υπενθυμίζεται ότι με τον «Ριζοσπάστη του Σαββατοκύριακου» 13 – 14 Φλεβάρη θα κυκλοφορήσει το τρίτο κείμενο των Θέσεων για το Συνέδριο που έχει ως θέμα «Η ταξική διάρθρωση της ελληνικής κοινωνίας, η κατάσταση της εργατικής τάξης σήμερα, η πορεία του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, η προώθηση της κοινωνικής συμμαχίας και η παρέμβαση του ΚΚΕ».
Λαϊκή Συσπείρωση Κορινθίας 